TY - JOUR ID - 150716 TI - زبان به مثابه‌ی فراسوژه JO - دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهش‌های نوین ادبی» JA - JPLL LA - fa SN - 2821-1413 AU - احمدی, پروین AD - دانشجوی زبانشناسی دانشگاه پیام نور استان کرمانشاه مرکز اسلام آباد غرب Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 1 IS - 1 SP - 1 EP - 28 KW - جوهره‌های کلمات KW - تشکیک موجودی KW - سوژه KW - دگرسوژه KW - فراسوژه DO - N2 - در ساختارگرایی، پساساختارگرایی و ساختارشکنی تأکید بر عرض بودن زبان و کلمات است. این درحالی است که در مکتب زبان‌شناسی فراساختارگرا کلمات دارای جوهره‌های متعدد هستند که در نظام مادرمائیک هستی دارای تشکیک موجودی می‌باشند و چون ساختارگرایان زبان را سوژه و امری ذهنی می‌دانند؛ در این راستا سوبژکتیویته بودن زبان و ابژه بودن متن را نیز مورد بررسی قرار خواهیم داد. هدف از این مقاله بررسی این سؤال است که آیا کلمات جوهره‌اند یا عرض و زبان سوژه است یا ابژه؟ و سپس نظر زبان‌شناسان و فلاسفه را در این‌باره مورد نقد و تحلیل قرار خواهیم‌ داد و در نهایت به بررسی این نگره در زبان‌شناسی فراساختارگرا خواهیم پرداخت و در خواهیم یافت که اگر به کلمه اصالت داده شود و هر ساحت از زبان را یک امر لوگوسی به‌شمار آوریم و جوهرة معنایی را یک امر فرابعدی، فرامکان و فرازمان در نظر بگیریم؛ پس زبان بررسی صورت یا عرض نیست بلکه بررسی انواع جوهره‌های کلمه است و می‌تواند به صورت‌های مختلف ظاهر شود. پس زبان‌شناسی فراساختارگرا زبان را به مثابة یک فراسوژه می‌پذیرد و دوئیت دال و مدلول را در مورد کلمات مورد نقد قرار داده و به تناروح که یک حقیقت عمیق در مورد کلمات معتقد می‌باشد. UR - https://www.jpll.ir/article_150716.html L1 - https://www.jpll.ir/article_150716_ec242e26860136f065e2566391f60223.pdf ER -