TY - JOUR ID - 150704 TI - بررسی تطبیقی «شعر زبان» و «شعر دال» JO - دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهش‌های نوین ادبی» JA - JPLL LA - fa SN - 2821-1413 AU - سفیدبری, منیژه AD - کارشناسی ارشد. پژوهشگر ادبی Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 1 IS - 1 SP - 101 EP - 124 KW - شعر زبان KW - شعر دال KW - تئوری انسان-کلمه KW - کلمه –کاراکتر KW - ارجاع فرامتنی KW - رضا براهنی DO - N2 - نظریة شعر «زبانیت» منتسب به رضا براهنی است که او را در جریان شعر پیش‌رو به شهرت رسانید. شعر زبان دارای نوآوری و هنجارگریزی است. براهنی با تأثیر گرفتن از مکتب غرب و زبان شناسی «دریدا» مدلول را نفی می‌کند و شعرهایش دریک بازی زبانی، بدون ارجاع بیرونی در یک جهان متن- زبان زیست می‌کند. بازی زبانی، جابه‌جایی کلمات و یک سری متون فاقد معنا، وقایعی بود که دراین جهان متن- زبان رخ داد اما شعر دال که یکی از ژانرهای ادبی مکتب اصالت کلمه است بنا بر تئوری «انسان-کلمه» تا کلمه زنده است؛ انسان زنده است و تا انسان زنده است هیچ ساحت هنری از کلمه منسوخ نخواهد شد. هرچه در انسان مکشوف شده پیشاپیش در کلمه وجود و حضور داشته و هر چه در کلمه مکشوف است؛ پیشاپیش در انسان وجود و حضور داشته و این دو سازنده و خالقِ توأمان یک‌دیگرند. لذا در شعر دال کلمه-کاراکتر می‌باشد و در متن نقش آفرینی می‌کند. شعر دال کلمه-کاراکتر می‌باشد. کلمه جان دارد؛ بازیگر است و ایفای نقش می‌کند. در این پژوهش که به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتاب‌خانه‌ای انجام گرفته؛ برآنیم «شعر زبان» رضا براهنی  و «شعر دال» یکی از ژانرهای ادبی مکتب اصالت کلمه را از منظر خاستگاه اندیشگانی و ویژگی‌ها و تفاوت‌های آنها بررسی کنیم. UR - https://www.jpll.ir/article_150704.html L1 - https://www.jpll.ir/article_150704_5adb9bb294d5d51da4df8ba394aee5e2.pdf ER -