این قالب از شعر پارسی قدمتی طولانی دارد که در طول تاریخ ادبیات فارسی توانسته پابهپای ذوق ایرانی حرکت کند البته بعد از شکلگیری شعر نو و بعدها شعر سپید عقیده بر این بود که غزل دیگر نتواند حرفی برای گفتن داشته باشد اما این قالب از شعر نو و سپید وام گرفته و توانست بار دیگر زندگی تازهای را از سرگیرد. سرچشمۀ غزل از تغزل است و تغزل که فرزند مکتب خراسانی است با گذشت زمان، آرام آرام صیقل یافت؛ با سنایی به رسمیت شناخته شد و با سعدی، حافظ و مولانا به معنای واقعی کلمه غزل شد. بدون تردید در سایة استقلال فکری و اندیشه و رها شدن از قید زنجیرهای قطعیت فرآیند تازهای از چینش کلمات در اشعار نمود پیدا کرد که غزل نیز از این قاعده مستثنی نبوده و در نهایت با غزل مینیمال در مکتب عریانیسم، شاعر بدور از تکلف و پوشیده سخن گفتن، در نهایتِ برهنگی واژهها و در سایة ایجاز کلام به غزل جانی دوباره بخشید در جریان این مقاله با استفاده از منابع کتابخانهای و با روش توصیفی - تحلیلی به چگونگی پیدایش غزل، نحوة دگردیسی آن از ادوار گذشته تا عصرحاضر و همچنین به بررسی نو آوریهای آن در مکتب اصالت کلمه پرداخته میشود.
کریمی منش, سمیه. (1401). سیر تکاملی غزل از «تغزل» در مکتب خراسانی تا «مینیمال تغزلی». دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1(1), 187-206. doi: JR_JKHK-1-1-009
MLA
سمیه کریمی منش. "سیر تکاملی غزل از «تغزل» در مکتب خراسانی تا «مینیمال تغزلی»". دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1, 1, 1401, 187-206. doi: JR_JKHK-1-1-009
HARVARD
کریمی منش, سمیه. (1401). 'سیر تکاملی غزل از «تغزل» در مکتب خراسانی تا «مینیمال تغزلی»', دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1(1), pp. 187-206. doi: JR_JKHK-1-1-009
VANCOUVER
کریمی منش, سمیه. سیر تکاملی غزل از «تغزل» در مکتب خراسانی تا «مینیمال تغزلی». دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1401; 1(1): 187-206. doi: JR_JKHK-1-1-009