هر اثر ادبی از دو فرم کلی به نام قالب (بیرونی) و فرم درونی (ذهنی) سامان یافته است. فرم ذهنی بهعنوان یکی از ارکان اساسی شعر عبارت است از محیطی که شعر در آن حرکت میکند و پیش میرود و اشیا و احساس را با خود همراه دارد و خواننده بر انسجام و پیوند عناصر آن در سرتاسر متن با همدیگر توجه دارد. فرم ذهنی نوعی چینش ساختار و شکلدهی به محتوای هر اثر ادبی اعم از روایت، ایماژ و معانی بوده که بسیار فراتر از قالب و شکل ظاهری شعر است. فرمهای ذهنی متفاوت، باعث نوآوری در غزل با -وجود اشتراک ساختار گرافیکی غزل- میشوند. نوآوری و شکستن هنجارهای عادی و متعارف در فرم شعر، از جمله شگردهایی است که شاعر برای آفرینش شعر خود، از آن بهره میگیرد و صاحب سبکی خاص در شعر میگردد. آرش آذرپیک و محمدسعید میرزایی از غزلسرایان معاصری هستند که برای حیات بخشیدن به زنجیرة کلام خود با انواع نوآوریها در فرم ذهنی غزل، به گونههای متنوع هنرنمایی کردهاند. در این پژوهش که با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانهای صورت گرفته؛ انواع فرمهای ذهنی در غزل مینیمال آرش آذرپیک و غزل فرم سعید میرزایی که باعث نوآوریهای متنوع در غزل ادبیات ایران شده مورد کندوکاو قرار خواهد گرفت.
صیدی, ناهید. (1401). نوآوریها در فرم ذهنی «غزل فرم» و «غزل مینیمال». دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1(1), 147-170.
MLA
ناهید صیدی. "نوآوریها در فرم ذهنی «غزل فرم» و «غزل مینیمال»". دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1, 1, 1401, 147-170.
HARVARD
صیدی, ناهید. (1401). 'نوآوریها در فرم ذهنی «غزل فرم» و «غزل مینیمال»', دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1(1), pp. 147-170.
VANCOUVER
صیدی, ناهید. نوآوریها در فرم ذهنی «غزل فرم» و «غزل مینیمال». دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1401; 1(1): 147-170.