در بررسی عناصر داستان، شخصیت عنصری است که تأثیر بسیاری بر سایر عناصر دارد. پژوهش حاضر«تحلیل و تطبیق شخصیت‌های صحابه و مشایخ در روایات مثنوی و مآخذ آن بر اساس نظریة ریمون‌کنان» می‌باشد که با بهره‌گیری از منابع کتابخانه‌ای و به شیوة توصیفی- تحلیلی انجام شده است. مولوی در بعد شخصیت، انواع شخصیت‌های صحابه و مشایخ را به تناسب نوع قصه و پیام آن به‌کار می‌گیرد و شخصیت‌ها مطابق با تعاریف امروزی در مثنوی مجال حضور می‌یابند. هدف از این پژوهش، شناساندن توانایی‌های مولوی در شخصیت‌پردازی داستان‌های مربوط به مشایخ و صحابه با توجه به تکنیک‌های نوین شخصیت‌پردازی و داستان‌نویسی است. مولوی در شخصیت‌پردازی داستان‌های مشایخ و صحابه و بیان جزئیات حکایات چندان به مآخذ وفادار نیست و به تناسب بافت کلام و تبیین مقاصد ذهنی خود، در روایات زیرمتن تغییراتی داده است. راوی روایت‌های مثنوی از ابزارهای شخصیت‌پردازی به بهترین شکل در قالب گفتگو، توصیف و کنش برای بازتاب ویژگی‌های شخصیت‌های عرفا و صحابه استفاده کرده و معمولاً در این امر، از هر سه شیوة مستقیم و غیرمستقیم و تلفیقی بهره برده است. که شیوة غیرمستقیم و به ویژه عنصر گفتار و کنش اعم از عادتی و غیرعادتی کاربرد بیشتری دارد.
احمدی راد, سارا. (1401). تحلیل و تطبیق شخصیت‌های صحابه و مشایخ در روایات مثنوی و مآخذ آن بر اساس نظریة ریمون‌کنان. دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1(2), 59-88.
MLA
سارا احمدی راد. "تحلیل و تطبیق شخصیت‌های صحابه و مشایخ در روایات مثنوی و مآخذ آن بر اساس نظریة ریمون‌کنان". دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1, 2, 1401, 59-88.
HARVARD
احمدی راد, سارا. (1401). 'تحلیل و تطبیق شخصیت‌های صحابه و مشایخ در روایات مثنوی و مآخذ آن بر اساس نظریة ریمون‌کنان', دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1(2), pp. 59-88.
VANCOUVER
احمدی راد, سارا. تحلیل و تطبیق شخصیت‌های صحابه و مشایخ در روایات مثنوی و مآخذ آن بر اساس نظریة ریمون‌کنان. دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1401; 1(2): 59-88.
)