1
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد دانشگاه رازی کرمانشاه. ایران
2
اندیشکده کلمه گرایان ایران
چکیده
در بررسی رویکردهای ادبی و خلق سیستمهای نگرشی و نگارشی، با چهار انگارة سیستمهای کاهشی- افزایشی، سیستمهای التقاطی، سیستم نماها، سیستم افزایشی- انضمامی روبه رو هستیم. آرش آذرپیک ضمن ارائة این تقسیمبندی، عامل آن را کشف و ارائة افقی، پراگماتیک و همچنین پروبلماتیک توسط این انگاره میداند؛ لذا در این مقاله با بیان و بررسی این چهار سیستم بیان خواهیم کرد که رویکرد اکوفمینیسم رویکردی التقاطیست که همواره در تلاش است زن و زمین را پدیدارهایی ستمدیده در سیستمهای مردسالارانه قلمداد کند. رویکرد انتقادی فرافمینیسم با عنایت به سیستم افزایشی- انضمامی فراتر از تمام چهارچوبههای بستة زنمحورانه و مردمحورانه در پی ارائة تقسیمبندی انواع سوژه از دیدگاه آذرپیک بوده و معتقد است اکوفمینیسم تنها با تغییر سوژة مرد به سوژة زن، در تلاش است در ساحتی دیگر و با دیدی زنانهمحورانه تمام هستیمندان –از جمله زمین- را در رویکردی سلسلهمراتبی فصلبندی کند. در ادبیات طبیعتگرا با توجه به دو رکن بنیادین «عدم هرگونه ثنویتگرایی» و «عدم هرگونه صفتدهی»، اصل و بنیان زمینسوژگی در عریانیسم مطرح میشود. زمینسوژگی رویکردیست انتقادی به تمام انگارههایی که در آن انسان به عنوان سوژة فاعل شناسا –که همواره در پی ارزشگذاری است- شناخته میشود. در این مقاله که به شیوة توصیفی تحلیلی و با استفاد از منابع کتابخانهای انجام گرفته؛ ادبیات طبیعتگرا با عنایت به رویکرد جنس سوم و بیان نگرههای زنانهنگرِ انسانمحورانه و مردانهنگرِ انسانمحورانه بررسی میشود.
آذرپیک, علیرضا, & صفری, فاطمه. (1401). اکوفمینیسم و فرافمینیسم در ادبیات طبیعتگرا. دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1(2), 115-150.
MLA
علیرضا آذرپیک; فاطمه صفری. "اکوفمینیسم و فرافمینیسم در ادبیات طبیعتگرا". دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1, 2, 1401, 115-150.
HARVARD
آذرپیک, علیرضا, صفری, فاطمه. (1401). 'اکوفمینیسم و فرافمینیسم در ادبیات طبیعتگرا', دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1(2), pp. 115-150.
VANCOUVER
آذرپیک, علیرضا, صفری, فاطمه. اکوفمینیسم و فرافمینیسم در ادبیات طبیعتگرا. دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1401; 1(2): 115-150.