نظریة شعر «زبانیت» منتسب به رضا براهنی است که او را در جریان شعر پیشرو به شهرت رسانید. شعر زبان دارای نوآوری و هنجارگریزی است. براهنی با تأثیر گرفتن از مکتب غرب و زبان شناسی «دریدا» مدلول را نفی میکند و شعرهایش دریک بازی زبانی، بدون ارجاع بیرونی در یک جهان متن- زبان زیست میکند. بازی زبانی، جابهجایی کلمات و یک سری متون فاقد معنا، وقایعی بود که دراین جهان متن- زبان رخ داد اما شعر دال که یکی از ژانرهای ادبی مکتب اصالت کلمه است بنا بر تئوری «انسان-کلمه» تا کلمه زنده است؛ انسان زنده است و تا انسان زنده است هیچ ساحت هنری از کلمه منسوخ نخواهد شد. هرچه در انسان مکشوف شده پیشاپیش در کلمه وجود و حضور داشته و هر چه در کلمه مکشوف است؛ پیشاپیش در انسان وجود و حضور داشته و این دو سازنده و خالقِ توأمان یکدیگرند. لذا در شعر دال کلمه-کاراکتر میباشد و در متن نقش آفرینی میکند. شعر دال کلمه-کاراکتر میباشد. کلمه جان دارد؛ بازیگر است و ایفای نقش میکند. در این پژوهش که به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانهای انجام گرفته؛ برآنیم «شعر زبان» رضا براهنی و «شعر دال» یکی از ژانرهای ادبی مکتب اصالت کلمه را از منظر خاستگاه اندیشگانی و ویژگیها و تفاوتهای آنها بررسی کنیم.
سفیدبری, منیژه. (1401). بررسی تطبیقی «شعر زبان» و «شعر دال». دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1(1), 101-124. doi: JR_JKHK-1-1-005
MLA
منیژه سفیدبری. "بررسی تطبیقی «شعر زبان» و «شعر دال»". دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1, 1, 1401, 101-124. doi: JR_JKHK-1-1-005
HARVARD
سفیدبری, منیژه. (1401). 'بررسی تطبیقی «شعر زبان» و «شعر دال»', دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1(1), pp. 101-124. doi: JR_JKHK-1-1-005
VANCOUVER
سفیدبری, منیژه. بررسی تطبیقی «شعر زبان» و «شعر دال». دو فصلنامه علمی و تخصصی زبان و ادبیات فارسی «پژوهشهای نوین ادبی», 1401; 1(1): 101-124. doi: JR_JKHK-1-1-005