زبان به مثابه‌ی فراسوژه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشجوی زبانشناسی دانشگاه پیام نور استان کرمانشاه مرکز اسلام آباد غرب

چکیده

در ساختارگرایی، پساساختارگرایی و ساختارشکنی تأکید بر عرض بودن زبان و کلمات است. این درحالی است که در مکتب زبان‌شناسی فراساختارگرا کلمات دارای جوهره‌های متعدد هستند که در نظام مادرمائیک هستی دارای تشکیک موجودی می‌باشند و چون ساختارگرایان زبان را سوژه و امری ذهنی می‌دانند؛ در این راستا سوبژکتیویته بودن زبان و ابژه بودن متن را نیز مورد بررسی قرار خواهیم داد. هدف از این مقاله بررسی این سؤال است که آیا کلمات جوهره‌اند یا عرض و زبان سوژه است یا ابژه؟ و سپس نظر زبان‌شناسان و فلاسفه را در این‌باره مورد نقد و تحلیل قرار خواهیم‌ داد و در نهایت به بررسی این نگره در زبان‌شناسی فراساختارگرا خواهیم پرداخت و در خواهیم یافت که اگر به کلمه اصالت داده شود و هر ساحت از زبان را یک امر لوگوسی به‌شمار آوریم و جوهرة معنایی را یک امر فرابعدی، فرامکان و فرازمان در نظر بگیریم؛ پس زبان بررسی صورت یا عرض نیست بلکه بررسی انواع جوهره‌های کلمه است و می‌تواند به صورت‌های مختلف ظاهر شود. پس زبان‌شناسی فراساختارگرا زبان را به مثابة یک فراسوژه می‌پذیرد و دوئیت دال و مدلول را در مورد کلمات مورد نقد قرار داده و به تناروح که یک حقیقت عمیق در مورد کلمات معتقد می‌باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Language as transcendental

نویسنده [English]

  • Parvin Ahmadi
Languagestic student. Payam nor university kermanshah _bedlam abad garb
چکیده [English]

In structuralism, poststructuralism and deconstruction, the emphasis is on the accident of language and words. However, in the school of Fara-structuralist linguistics, words have multiple essences that have a multiplicity of beings in the Ma-Dar-Ma (The invented word by Arash Azarpeik-The school of word originality) system of existence, and since structuralists consider language as a subject and a subjective thing, in this regard, we will examine the subjectivity of language and the objectivity of text. The purpose of this article is to examine the question of whether words are substance or the accident and language of the subject or object. And then we will critique and analyze the views of linguists and philosophers in this regard, and finally we will examine this view in Fara-structuralist linguistics and we will find that if the word is given originality and every area of ​​language is considered a matter of logos and consider semantic essence as a Fara-dimensional, Fara- spatial and Fara-temporal matter, so language is not a study of form or accident, but a study of the types of essences of a word and can appear in different forms. Thus, Fara-structuralist linguistics accepts language as a Fara-subject, and critiques the duality of signifier and signified about words, and believes in body and soul, which is a profound truth about words.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Essences of words
  • skepticism
  • subject
  • heterosexual
  • meta-subject
  1. کتاب‌ها

    1. آذرپیک، علیرضا؛ اهورا، هنگامه؛ مسیح، نیلوفر (1396)، چشم‌های یلدا و کلمه کلیدجهان هولوگرافیک، تهران، روزگار.
    2. آذرپیک، علیرضا؛ احمدی، پروین (1399)، ذات‌گرایی عریانیستی و تاریخ‌گرایی عمیق‌گرا در زبان‌شناسی فراساختارگرا، نقد ادبی و زبانی، سال چهارم، شمارة پانزدهم، 100-132.
    3. سوسور، فردینان (1378)، دورة زبان‌شناسی عمومی، مترجم کوروش صفوی، تهران: هرمس.
    4. شیخ سنگ‌تجن، شهین (1394)، بررسی دستور زایشی چامسکی و مقایسة آن با مکاتب کپنهاک و پراگ، دهمین همایش بین‌المللی ترویج زبان و ادب فارسی، مکان.
    5. فی، برایان (1386)، فلسفة امروزین علوم اجتماعی با نگرش چندفرهنگی، ترجمة خشایار دیهیمی، تهران: طرح نو.
    6. کالر، جانتان (1393)، فردینان دوسوسور، مترجم کوروش صفوی، تهران: هرمس.
    7. مارش و استوکر (1384)، روش و نظریه در علوم سیاسی، مترجم امیر محمد حاجی، تهران، پژوهشکدة مطالعات راهبردی.
    8. مولانا، مارال (1398)، عاشقانه‌های آخرین ملکة هخامنشی، تهران: اریکة سبز.
    9. وال، جان (1988)، الفلسفه الفرنسیه من دیکارت الی سارتر، مارون خوری، بیروت، باریس، منشورات عویدات.
    10. هارلند، ریچارد (1380)، ابرساختارگرایی، فلسفة ساختارگرایی و پساساختارگرایی، ترجمة فرزان سجودی، تهران: حوزة هنری سازمان تبلیغات اسلامی.
    11. هاشمی، شبنم (1400)، بانوی واژه‌ها، کرمانشاه: دیباچه.
    12. همتی، آریو؛ رشیدی، علی (1400)، جنبش ادبی 1400(آنتولوژی فراشعرنویسان مولتی فونیک)، تهران: مهر و دل.
    13. هایدگر، مارتین (1388)، هستی و زمان، مترجم عبدالکریم رشیدیان، تهران: نی.
    14. یورگنس و فیلیپس (1390)، نظریه و روش در تحلیل گفتمان، مترجم هادی جلیلی، تهران: نی.

    مقاله‌ها

    1. آذرپیک، علیرضا؛ احمدی، پروین (1398)، معنی‌شناسی عمیق‌گرا، نقد زبانی و ادبی، سال سوم، شمارة ده، 85 -114.
    2. اسفندیاری، سیمین (1388)، سوبژکتیویسم دکارت: نقطة عزیمت فلاسفة عصر جدید، حکمت و فلسفه، سال پنجم، شمارة اول، 113 -128.
    3. حسین‌زادة یزدی، مهدی؛ احمدی، علی‌اکبر (1391)، سوژه در تراکتاتوس با توجه به تفسیر دیوید پیرس، متافیزیک دانشکدة‌ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان، سال چهارم، شمارة 14، 31 - 50.
    4. حقیقت، سیدصادق (1386)، از ساختارگرایی تا پساساختارگرایی، روش شناسی علوم انسانی، دورة 13، شمارة 51، 91 -110.
    5. شاکری، محمدامین، میرزایی آزاده (1394)، معرفت‌شناسی زبان درون ماندگار نزد سوسور و یلمزلف: یک بررسی تطبیقی، علم زبان، سال سوم، شمارة 5، 117 - 139.
    6. علوی‌تبار، هدایت (1384)، نگاه مطلق خدا در فلسفۀ سارتر و نقد آن، تهران: نامۀ فلسفی، جلد اول، شمارة 47، 57 - 74.

     - Hegel, G.W.F ( 1977 ) Phenomenology   Phenomenology of Spirit. trans. A. V. Miller, Oxford:  Clarendon

    -Kant, Immanuel. (1997). Critique of Pure Reason. Cambridge University

    -Carr, D (1999) The Paradox of Subjectivity, NewYork,OOxford Oxford University Press  

    -SartreJean-PPaulus (1966), Being & Nothingness, An Essay on PhenomenologicaOntologygy, Tr. by Hazel E. BarnesRatledgege.

    -King, Thomas. (1974), Sartre and sacred, ChicagUniversityity of ChicaPressess.

    - Kant, Immanuel,( 1998 ) critique of pure rreasontr anslated and edited pGuyeruyer Allenllen w, wood,u s.Cambridge uunivepress,

    -Louis hjelmslev, sproglig from og substans, humanistic samfund de cember 1937 ine dit

    -Wilson, Margaret d.(1969) descartes. New York: meridian.

    -Schopenhauer, Arthur. (1977), The World as Will and Idea, vols.1,2. Trans. by R. B. Haldane and J. Kemp, V.1,2,3, London, AMS Press, Fourth Edition