زبان به مثابه‌ی فراسوژه

کتاب‌ها

1. آذرپیک، علیرضا؛ اهورا، هنگامه؛ مسیح، نیلوفر (1396)، چشم‌های یلدا و کلمه کلیدجهان هولوگرافیک، تهران، روزگار.
2. آذرپیک، علیرضا؛ احمدی، پروین (1399)، ذات‌گرایی عریانیستی و تاریخ‌گرایی عمیق‌گرا در زبان‌شناسی فراساختارگرا، نقد ادبی و زبانی، سال چهارم، شمارة پانزدهم، 100-132.
3. سوسور، فردینان (1378)، دورة زبان‌شناسی عمومی، مترجم کوروش صفوی، تهران: هرمس.
4. شیخ سنگ‌تجن، شهین (1394)، بررسی دستور زایشی چامسکی و مقایسة آن با مکاتب کپنهاک و پراگ، دهمین همایش بین‌المللی ترویج زبان و ادب فارسی، مکان.
5. فی، برایان (1386)، فلسفة امروزین علوم اجتماعی با نگرش چندفرهنگی، ترجمة خشایار دیهیمی، تهران: طرح نو.
6. کالر، جانتان (1393)، فردینان دوسوسور، مترجم کوروش صفوی، تهران: هرمس.
7. مارش و استوکر (1384)، روش و نظریه در علوم سیاسی، مترجم امیر محمد حاجی، تهران، پژوهشکدة مطالعات راهبردی.
8. مولانا، مارال (1398)، عاشقانه‌های آخرین ملکة هخامنشی، تهران: اریکة سبز.
9. وال، جان (1988)، الفلسفه الفرنسیه من دیکارت الی سارتر، مارون خوری، بیروت، باریس، منشورات عویدات.
10. هارلند، ریچارد (1380)، ابرساختارگرایی، فلسفة ساختارگرایی و پساساختارگرایی، ترجمة فرزان سجودی، تهران: حوزة هنری سازمان تبلیغات اسلامی.
11. هاشمی، شبنم (1400)، بانوی واژه‌ها، کرمانشاه: دیباچه.
12. همتی، آریو؛ رشیدی، علی (1400)، جنبش ادبی 1400(آنتولوژی فراشعرنویسان مولتی فونیک)، تهران: مهر و دل.
13. هایدگر، مارتین (1388)، هستی و زمان، مترجم عبدالکریم رشیدیان، تهران: نی.
14. یورگنس و فیلیپس (1390)، نظریه و روش در تحلیل گفتمان، مترجم هادی جلیلی، تهران: نی.

مقاله‌ها

1. آذرپیک، علیرضا؛ احمدی، پروین (1398)، معنی‌شناسی عمیق‌گرا، نقد زبانی و ادبی، سال سوم، شمارة ده، 85 -114.
2. اسفندیاری، سیمین (1388)، سوبژکتیویسم دکارت: نقطة عزیمت فلاسفة عصر جدید، حکمت و فلسفه، سال پنجم، شمارة اول، 113 -128.
3. حسین‌زادة یزدی، مهدی؛ احمدی، علی‌اکبر (1391)، سوژه در تراکتاتوس با توجه به تفسیر دیوید پیرس، متافیزیک دانشکدة‌ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان، سال چهارم، شمارة 14، 31 - 50.
4. حقیقت، سیدصادق (1386)، از ساختارگرایی تا پساساختارگرایی، روش شناسی علوم انسانی، دورة 13، شمارة 51، 91 -110.
5. شاکری، محمدامین، میرزایی آزاده (1394)، معرفت‌شناسی زبان درون ماندگار نزد سوسور و یلمزلف: یک بررسی تطبیقی، علم زبان، سال سوم، شمارة 5، 117 - 139.
6. علوی‌تبار، هدایت (1384)، نگاه مطلق خدا در فلسفۀ سارتر و نقد آن، تهران: نامۀ فلسفی، جلد اول، شمارة 47، 57 - 74.

 - Hegel, G.W.F ( 1977 ) Phenomenology   Phenomenology of Spirit. trans. A. V. Miller, Oxford:  Clarendon

-Kant, Immanuel. (1997). Critique of Pure Reason. Cambridge University

-Carr, D (1999) The Paradox of Subjectivity, NewYork,OOxford Oxford University Press  

-SartreJean-PPaulus (1966), Being & Nothingness, An Essay on PhenomenologicaOntologygy, Tr. by Hazel E. BarnesRatledgege.

-King, Thomas. (1974), Sartre and sacred, ChicagUniversityity of ChicaPressess.

- Kant, Immanuel,( 1998 ) critique of pure rreasontr anslated and edited pGuyeruyer Allenllen w, wood,u s.Cambridge uunivepress,

-Louis hjelmslev, sproglig from og substans, humanistic samfund de cember 1937 ine dit

-Wilson, Margaret d.(1969) descartes. New York: meridian.

-Schopenhauer, Arthur. (1977), The World as Will and Idea, vols.1,2. Trans. by R. B. Haldane and J. Kemp, V.1,2,3, London, AMS Press, Fourth Edition